Nadere kennismaking Pieter van der Wulp, nieuwe dirigent Van Wassenaer orkest met groot muzikaal en menselijk hart

Het is een regenachtige repetitieavond, 9/11, als Pieter van der Wulp, sinds een jaar dirigent van het Van Wassenaer Orkest, weer en wind en lange files trotseert om de één na laatste repetitie te dirigeren voor het Najaarsconcert van 19 november. De krant greep deze gelegenheid met beide handen aan om nader kennis met hem te maken.

Door Nicole Siemer

Pieter van der Wulp (48) is naast freelance dirigent, vader van drie jonge kinderen. Geboren in Groningen, getogen in Zuid-Limburg, maar sinds enkele jaren woonachtig in Amersfoort. Naast het freelance dirigeren en musiceren werkt hij maatschappelijk, waar hij ondermeer zijn kennis van zijn oorspronkelijke studie, Kunstmatige Intelligentie, in kan zetten.

Pieter komt uit een relatief groot en muzikaal gezin. Hij groeide op tussen muzikale ouders en 4 zussen. De weg naar de muziekschool, vanaf jonge leeftijd, was een automatisch gegeven. Toen hij 5 was, koos hij net als zijn vader voor de viool, om later de overstap te maken naar de altviool. “Ik wilde daar heel goed in worden, geen ambitie om er mijn beroep van te maken, maar wel de wil om het instrument zo goed mogelijk te bespelen. Daar heb ik gedurende mijn jonge jaren veel voor gedaan”. Hij deed veel ervaring op in het Nederlands Studenten Orkest en het Nationaal Jeugdorkest (samengesteld uit conservatorium studenten) en koos hij er bewust voor om in die periode professionele altvioollessen te volgen om zichzelf te verbeteren.

In de periode dat Pieter speelde in het Gronings Studenten Orkest deed zich plotseling een unieke kans voor toen ze op tournee waren in Zweden. “In die tijd was ik aanvoerder van de altviolen, en best wel actief in het orkest. We zaten allemaal gestemd en wel klaar om aan het concert te beginnen toen de dirigent niet kwam opdagen en mobiel niet te bereiken was. De concertmeester gaf mij toen de kans mijn dirigent debuut te maken. Vanuit mijn eigen partij en met een potlood als stokje in mijn linkerhand begon ik te dirigeren. Na 100 maten dacht  ik eens kijken of ze met me meegaan als ik de slag aanpas. Toen dit gebeurde was dit zo kicken dat ik na nog een aantal dirigent ervaringen met dit orkest besloot het dirigeren professioneel aan te pakken. Dit kon alleen via een studie aan een conservatorium. Ik koos voor Rotterdam”.

Voor het ‘corona-tijdperk’, dirigeerde Pieter regelmatig  in het buitenland (Baltimore Chamber Orchestra in de Verenigde Staten, Orchestra Camera Fiorentina in Italië en het Orquesta de Córdoba in Spanje). “Met een jong gezin om me heen is het ook wat lastig je hiervan twee weken los te maken om ergens in het buitenland een tijdelijke dirigent-rol op je te nemen”.

Ook vandaag de dag wordt binnen de familie nog veel waarde gehecht om met elkaar muziek te maken. Naast zijn moeder (die Cello speelt) en zijn vier zussen, zijn er inmiddels 16 kleinkinderen en aanhang die jaarlijks een orkest vormen en in kleine kerkzaaltjes spelen. Pieter arrangeert deze projecten zodat ook de allerkleinsten mee kunnen spelen. “Samen spelen en er plezier in hebben, is de grootste drijfveer om een muziekinstrument te blijven koesteren”.

Het programma van de concerten van het Van Wassenaer Orkest worden door de programmacommissie gekozen.  Leden mogen hun ideeën aandragen. “Wanneer ik op de bok sta en de repetities beginnen, is wat de dirigent zegt leidend. Dan hoop ik dat zo leuk mogelijk te doen en het voor iedereen zo aansprekend mogelijk in te vullen. Ik doe dit nu een jaar voor het Van Wassenaer orkest, en ook al komt een groot deel van het orkest een beetje op leeftijd, nog nooit heb ik met een orkest samengewerkt dat zo ontzettend hecht en lief is voor elkaar. De mensen werken keihard en halen het absolute maximale uit zichzelf. Het instuderen gaat ontzettend snel. Wel valt er nog wat te winnen om jongere musici aan ons orkest te binden. Daar ligt een grote uitdaging voor de toekomst van het Van Wassenaer orkest”.

Het Van Wassenaer orkest werkt met een halfjaarlijks programma en geven een Voor- en Najaarsconcert. “Na het Najaarsconcert van 19 november, hebben we een week geen repetitie. Ik bereid in die periode al het nieuwe programma voor”.  Aan de hand van een huidige ouverture wordt mij duidelijk gemaakt hoe secuur hij te werk gaat. “Muziek is opgebouwd uit zinnen. Ik geef alles een betekenis, ik moet de muziek doorgronden. Nadat ik door studie van het bewuste stuk heb besloten hoe ik wil dat het gaat klinken, kan ik met het orkest van start. Middels een repetitie schema kan ik voldoende aandacht besteden aan alle partijen binnen het orkest”.

Aan het eind van het interview vraag ik hem welke dirigent hem het meest heeft geïnspireerd. Zonder twijfel spreekt hij de naam van ‘Claudio Abbado’ uit. “Niet alleen had hij een wereld aan ervaring opgebouwd maar tijdens de concerten die hij gaf wist hij alles uit de muzikanten te trekken en waren de muzikanten bereidt om alles aan hem te geven”.

Uiteraard vraag ik hem ook zijn favoriete componist. “Schubert is een van mijn favoriete componisten. Zijn muziek heeft iets magisch. Als ik de kans krijg wil ik verder ooit de technisch moeilijke 7e Symfonie van Dvorák dirigeren, en als ik hoog mag inzetten, als het even kan met het Berliner Philharmoniker”.