Beschamende vertoning in Raadszaal
De burgemeester gaat bij Caroline Klaver aandringen op duidelijkheid over wie zij bedoelde met haar beschuldigingen over grensoverschrijdend gedrag. Dit naar aanleiding van een motie van Annemarie Hofman (LW). Alhoewel het er aanvankelijk naar uitzag dat de motie niet zou worden aangenomen, leidde het verbijsterende verloop van de beraadslagingen uiteindelijk wel tot het voor LW gewenste resultaat.
Door Jan H. de Roij
Tijdens de Raadsvergadering van dinsdag 14 maart werd gesproken over een motie van Annemarie Hofman (LW) die de burgemeester oproept om duidelijkheid te verkrijgen van Caroline Klaver welke wethouder zij bedoeld heeft in haar speech van 13 december. In die speech beschuldigde zij een van haar collega-wethouders van grensoverschrijdend gedrag. Bart Boon en vooral Aart van Sloten storen zich aan het feit dat zij niet duidelijk publiekelijk aangeeft wie zij bedoelt, waardoor de beschuldigingen ook aan hen kleven. Zij constateert voorts dat het onderzoek van Berenschot naar de bestuurscultuur niet expliciet zal ingaan op de beschuldigingen. Omdat de burgemeester in de motie werd aangesproken nam de nestor van de Raad, Ben Paulides, de voorzittershamer over. Vervolgens brak een beschamende pandemie uit. Henri Hendrickx (HvW) eiste dat hij als eerste zou mogen reageren, omdat hij indirect onderwerp is van de motie. Paulides weigerde dat en vond dat hij achteraan moest aansluiten in de rij van sprekers. Tijdens een stemming over dit onderwerp wilden de coalitiepartijen Hendrickx dit ‘privilege’ niet verlenen. Daarmee was de toon wel gezet en voelde eenieder de spanning tussen Hendrickx en Paulides toenemen. Dus eerst kwamen de andere sprekers aan de beurt. Om te beginnen Jeroen Krabbendam (D66) die zijn sympathie uitsprak over de motie, maar eerst de resultaten van het Berenschot-onderzoek wil afwachten. Bovendien is volgens hem toch “zonneklaar voor iedereen wie wordt bedoeld”. Henri van Smirren (PvdA) vroeg zich af of deze motie wel “kan” nu Caroline Klaver een privépersoon is en geen wethouder meer. Uiteindelijk kwam Henri Hendrickx dan toch aan het woord en stelde dat hij ervan uitgaat dat Caroline Klaver hem heeft bedoeld. Hij heeft ook aangifte gedaan en een eigen onderzoek opgestart, waaruit zal blijken dat de uitlatingen van haar gedaan zijn “binnen een construct”. Bovendien herhaalde hij wat in de motie staat, dat het onderzoek van Berenschot over de beschuldigingen geen uitspraken zal doen.
Burgemeester Leendert de Lange wees in een reactie ook op het lopende onderzoek en betreurde dit debat, omdat het niet past in een noodzakelijk helingsproces. Hij kan Caroline Klaver niet dwingen haar woorden te verduidelijken; zij gaat over haar eigen woorden. Het enige dat hij zou kunnen doen is met haar een gesprek over dit onderwerp voeren. Daarop wilde voorzitter Paulides de vergadering schorsen, hetgeen Hendrickx in eerdere instantie verzocht had. Echter nu kwam het hem niet uit, want hij wilde reageren op wat de burgemeester had gezegd. Na wat heen en weer stemde Paulides daarmee in. Blijkbaar gebruikte Hendrickx vervolgens een krachtterm ('zeiklijster'), dat bedoeld was voor Paulides, maar Hubert Schokker wees Saskia Ettema als het slachtoffer aan. Na toch een schorsing nam de burgemeester het voorzitterschap weer over en sommeerde alle fractievoorzitters naar een zijkamertje voor overleg. Daar werden harde woorden gesproken, maar het resultaat was wel dat als Mw Hofman de motie zou intrekken, de burgemeester een gesprek met Caroline Klaver zou aangaan. Daarmee wordt in feite een kansloze motie alsnog uitgevoerd. De burgemeester gaat dus een niet ingediende motie uitvoeren.
Beschamend is nog wel het minste wat gezegd kan worden over het optreden van de Raad. De burgemeester had het over een helingsproces. Echter aan ‘heling’ gaat ‘lijden’ vooraf en blijkbaar is de lijdensweg nog niet volbracht. Dat Ben Paulides een beetje zijn geduld begon te verliezen met het dwingende optreden van Hendrickx is begrijpelijk, maar dat was de wens van de voorman van HvW ook om als indirect aangesprokene als eerste te mogen reageren. Dat hem dat niet werd gegund, kwam voort uit de wens van de coalitiepartijen de tijdelijk voorzitter Paulides niet af te vallen en de irritaties die hij oproept. Dat het oplopend ongenoegen vervolgens ontaardt in gescheld valt niet goed te praten. Excuses lijken op zijn plaats.