Henk Poppe, leven als in een sprookje: van slagerszoon tot marineman
Deel 4. ‘Henk zwaait af bij de marine’
Vorige week lazen we over de zeilprijzen die Henk Poppe met zijn bemanning aaneenreeg. De meest bijzondere is toch wel die hij met de Olympische Draak won op het IJsselmeer in 1972 waarmee hij Nederlands kampioen werd (zie foto).
Aan het woord is Henk: “De laatste jaren van mijn diensttijd was ik voorzitter van de Marine Watersport Vereniging (MWV). Van 1967 tot 1970 heb ik deze unieke functie vervuld en vier dingen voor elkaar gekregen: een nieuw clubschip, meer toerzeiljachten, meer aandacht voor theorie- en praktijklessen zeilen en meer kleine commissies van leden voor diverse disciplines in de MWV. Er kwamen een hoop nieuwe leden bij, met een goed gevoel heb ik mijn voorzitterschap overgedragen en werd ik benoemd tot ‘Lid van Verdienste’. In 1972 ging ik na 27 ½ jaar Marine Luchtvaart Dienst met pensioen.
Met mijn pensioen zei ik de Drakenboot vaarwel, dat werd te kostbaar, maar daar kwam al snel iets voor terug. Ik volgde de zeilsport nog steeds met grote interesse, schreef in het clubblad en kwam door mijn bekendheid in watersportkringen terecht bij de Hiswa (Nederlandse Vereniging voor Handel en Industrie op het gebied van Scheepsbouw en Watersport). Ik mocht hen vertegenwoordigen op het gebied van voorlichting op Internationale Watersport Tentoonstellingen in Europa en Amerika. Ook de hoofdredactie van de Telegraaf zocht een journalist die wekelijks watersportartikelen kon schrijven voor de toen pas opgerichte Vaarkrant. Zo bleef ik tot mijn 80e (eind 2002) nog actief voor de zeilsport, maakte ik veel proefvaarten mee van de nieuwste zeil- en motorjachten en kreeg ik nog veel mee van de nieuwste technieken en ontwikkelingen van de scheepvaart. Aan het einde schreef ik al mijn opgedane zeilkennis en ervaringen op in de handleiding “Trimmen van zeiljachten” samen met jachtbouwer Bouw van Wijk.
Terugkijkend op zijn leven heeft Henk veel gehad aan ‘Mental Training’ die hij kreeg tijdens zijn opleiding tot vlieger. “Je moest een schrift bijhouden en daarin opschrijven wat er goed en fout ging”, vertelt Henk. “Aan de dingen die niet goed gingen moest je werken en daardoor perfectioneerde ik het navigeren door lucht en water. Tot op de dag van vandaag. Ik kijk geïnteresseerd naar de verrichtingen van individuele sporters die net als ik in de zeilboot de wetten tarten van de aerodynamica. De klassikale vakken meteorologie, motoren, navigatie en aerodynamica als vlieger in Gilze-Rijen brachten mij het succes bij zeilwedstrijden. Ik voel me een bevoorrecht mens, ben trots op de Marine Luchtvaart Dienst en wat ik daar heb gepresteerd. Het begon allemaal in 1945 toen ik mijn vader vertelde: ‘Pa, ik kies voor de marine, daar hebben ze boten en er zal wel een zeilboot tussen liggen en ik zie dan wat van de wereld.’ Welnu, het werd veel meer dan dat, het werd een sprookje!"
Dit is het einde van de 4-delige serie over het bijzondere leven van Henk Poppe. Namens De Wassenaarse Krant bedanken we Henk voor zijn prachtverhaal en wensen hem nog een hele fijne tijd toe met zijn dochter Linda, kleinkinderen- en achterkleinkinderen. We blijven je volgen, want we hebben zo’n vermoeden dat we nog lang en vaak van je zullen horen.
