Afbeelding

Adelbert College vormt één van de decors bij lofzang BN-ers die de mavo doorliepen

Algemeen

De tweede helft van januari is van oudsher de periode waarin de middelbare scholen open dagen organiseren voor toekomstige brugklassers. Afgelopen zaterdag was de open dag van het Rijnlands Lyceum, komende zaterdag staan van 10.00 tot 13.00 uur de deuren van het Adelbert College open. In het recent verschenen boek ‘Mavoklanten’, waarin 21 succesvolle bekende Nederlanders vertellen over hun tijd op de mavo, blikt één van hen met veel genoegen terug op haar tijd op het Adelbert College.

Door Jos Knijnenburg

De mavo kende haar bloeitijd tussen 1968 en 1999 en bood veel kinderen de kans om sociaal te stijgen. Na de mavo kon men naar het mbo of de havo om door te leren. Na 1999 heette de mavo officieel vmbo-t (theoretische leerweg), als onderscheid van de praktische en gemengde leerwegen. Decennia lang was het Adelbert College een scholengemeenschap met mavo, havo en vwo, later werd het dus de combinatie vmbo-t, havo en vwo. De huidige onderwijsminister Dennis Wiersma, behoorde tot de laatste lichting van de klassieke mavo voordat deze overging in de vmbo-t. Hij komt ook aan het woord in het boek ‘Mavoklanten’ van de wetenschapsjournalisten Jim Jansen en Peter de Brock die beiden ook een mavo-verleden hebben. Wiersma (1986) is als minister van Primair en Voortgezet Onderwijs het ultieme voorbeeld van een “stapelaar” die na de mavo, via de havo en lerarenopleiding een studie sociologie volgde. Hij komt als mavo-klant uitgebreid in het boek aan het woord. “Stapelen” kon vanouds op het Adelbert College ook. Schrijver dezes kwam in de jaren tachtig na een wat minder laatste trimester in de brugklas van het Adelbert, via de mavo, het havo en het atheneum uiteindelijk op de VU terecht. “Stapelen” heet in de Schoolgids 2022-2023 van het Adelbert College “doorstromen” en tegenwoordig kan dat langs verschillende wegen omdat de school maar liefst vier verschillende soorten brugklassen kent. Operazangeres Francis van Broekhuizen vertelt in ‘Mavoklanten’ uitgebreid over haar tijd op het Adelbert College, waar met een havo/vwo-advies op zak terecht kwam. In de brugklas holden haar resultaten achteruit waarna ze met een mavo-advies op de mavo terecht kwam. Het bleek een zegen, want ze kon leren op haar eigen niveau. Mooi is haar vertelling over de werkweken in het eindexamenjaar. Het vwo ging Rome ontdekken, maar de mavoklanten gingen survivallen in de Belgische Ardennen. Van Broekhuizen spreekt over een stereotiep idee dat “wij van de mavo” niet kunnen nadenken, nul interesse hebben en alleen goed zijn in sport. “Nou, als ik was meegegaan naar de Ardennen, was ik meteen van een bergwand gedonderd”. Ze stapt naar de leraar Latijn en mocht zowaar mee naar Rome. De latere winnares van tv-hit ‘De slimste mens’ stapelt er ook op los want ze komt van de mavo, via de havo en de Haagse Hogeschool uiteindelijk op het conservatorium terecht en de rest is zogezegd geschiedenis. De gesprekken in ‘Mavoklanten’ laten zich vlot lezen en niet alleen de bijdrage van Francis van Broekhuizen bevat de nodige humor. Ook Youp van ’t Hek die op de mavo niet door de auditie voor een cabaretavond komt, kan er wat van. Toch heeft het boek wel degelijk een serieuze ondertoon die interessant klinkt in een dorp waar hoge verwachtingen van ouders zich niet zelden vertalen in het vwo als norm. Een thema dat oud-dorpsgenoot Martje van der Brug 10 jaar geleden aan de kaak stelde in haar boek ‘Havo is geen optie’. TV-kok Mounir Toub vertelt hoe hij een toptijd op de mavo had. Voor de familie van Dieuwertje Blok was het vanzelfsprekend dat ze naar het gymnasium ging, maar haar dramatische resultaten in de 2e en 3e klas maakte dat ze op de mavo terechtkwam waar ze een heerlijke tijd had en via de havo uiteindelijk bij de televisie terechtkwam. Oud top tafeltennisspeelster Bettine Vriesekoop hekelt het dedain waarmee vmbo-ers nog altijd worden geconfronteerd. Ze heeft net zoveel respect voor de chirurg die haar opereerde als voor de vakman die haar huis verbouwde. “Ieder mens moet zijn eigen pad kiezen”.