Tekst en foto: Hedwig en Colette Oppenheim
Tekst en foto: Hedwig en Colette Oppenheim Foto:

Geslaagde overnachting in Streekhuisje bij Kasteel Duivenvoorde

"Wauw, dat wij hier mogen overnachten!" Dat is wat mijn zus en ik wel tien keer tegen elkaar hebben gezegd. Wie maakt dit nou mee? Logeren in de tuin van Kasteel Duivenvoorde, met uitzicht op het kasteel. Het voelde magisch, een beetje onwerkelijk. De belevenis begon al tijdens onze rit over de lange oprijlaan richting het kasteel. De bomen aan weerszijden van de weg lentegroen gekleurd. De zon die precies op deze dag uitbundig scheen, straalde door de bladeren heen. We waren op maar tien minuten rijden van huis, maar hadden het gevoel dat we een totaal andere wereld binnenreden.

We startten met een rondleiding in het kasteel dat speciaal voor ons geopend werd. Onder begeleiding van de gedetailleerde verhalen van een enthousiaste, jonge gids, gingen we van de ene prachtige kamer naar de andere. Eindelijk wisten we wat meer over de geschiedenis die schuilging achter de muren van dit kasteel, waar we zo regelmatig langsrijden. Daarna maakten we kennis met ons streekhuisje, waar we de nacht zouden doorbrengen. Achterin de compacte wagen stond een tweepersoonsbed, met daarachter een groot rond raam dat bijna de gehele achterzijde besloeg. Vanuit ons bed hadden we dus een spectaculair uitzicht op de tuin en het kasteel. Fantastisch! Met een drankje uit de streek en een zakje nootjes dat voor ons klaarstond, namen we plaats in de ligstoeltjes voor het streekhuisje om te genieten van de laatste zonnestralen en het bijzondere uitzicht. De medewerkers van het kasteel gingen stuk voor stuk naar huis en zeiden ons gedag en toen was de kasteeltuin van ons alleen. Heel bijzonder!
Rond half zeven zijn we op de fietsen van Bizon Events gestapt die bij het huisje stonden, en gingen we pannenkoeken eten bij Tante Tokkie. Ook al komen we hier uit de buurt, hier hadden we nog niet eerder gegeten. Maar het was een aanrader, heerlijke pannenkoeken, dus we komen er nog wel een keertje terug. Bij zonsondergang hebben we een rondje gewandeld over het landgoed, dat veel groter was dan we hadden gedacht. Afgezien van een paar konijnen en de pauwen, zijn we helaas geen eekhoorns, reeën en vossen tegengekomen die ook op het landgoed huizen. Onze hoop was gevestigd op zonsopkomst, waar alle dieren op magische wijze voor ons raam zouden verschijnen. Maar naast van de vele vogels die een enorm fluitconcert gaven in de vroege ochtend, hebben we geen dier voor ons raam gezien. Maar misschien waren we toen toch net in slaap gevallen. ’s Ochtends hebben we in bed genoten van een heerlijk ontbijt dat klaarstond in de koelkast. En daarna zat dit bijzondere uitstapje er weer op. Volledig tot rust gekomen op dit prachtige landgoed. Dank jullie wel voor deze mooie belevenis!

Tekst en foto: Hedwig en Colette Oppenheim