Weergaloos record voor Nienke Brinkman
Voorschoten - Nienke Brinkman heeft zondag met een weergaloze tijd van 2.22,51 een nieuw Nederlands record gelopen op de marathon. In Rotterdam eindigde de atlete van Voorschoten’97 met haar zinderende race ook nog eens knap als tweede achter de Ethiopische Haven Hailu. 24 Uur later blikte ze terug op een onvergetelijke dag.
Stiekem had Brinkman het negentienjarige record van Lorna Kiplagat (2.23.43) al in haar hoofd zitten toen ze zondag vertrok aan de voet van de Erasmusbrug. De dagen daarvoor had ze goed haar best gedaan om deze ambitie te verbergen. "Ik wilde mezelf van tevoren zo min mogelijk druk opleggen. Er kwam in de aanloop van Rotterdam natuurlijk veel op me af en ik was ook wat onzeker. De rustweek bezorgde mij twijfels. Na al dat harde trainen voelde niets doen heel gek." Met twee persoonlijke hazen was al snel duidelijk dat de tijd van Kiplagat haalbaar was. "Ze liepen heel constant. Dat was erg fijn voor mij. Halverwege kwamen we precies op recordtijd door. Ik vermoedde daarom dat het een secondespel zou worden of ik het wel of niet zou halen."
Toch bleef Brinkman ontspannen. Ze kreeg na afloop zelfs veel lof over de onbevangenheid waarmee ze onderweg enthousiast zwaaide naar de mensen langs de kant. "Ik zat natuurlijk volledig in mijn focus, maar ik wist wel op welke kilometers mijn familie en vrienden stonden. Ik leefde naar deze momenten toe, het gaf mij kracht." De omstandigheden in Rotterdam waren ideaal. Er was zon, weinig wind en de temperatuur was perfect. Toch viel het op dat Brinkman met handschoenen liep. "Ik heb het vaak koud voor een race. Ik had ze daarom aan met het idee dat ik ze onderweg altijd uit kon doen. Ik was ook een beetje bang dat ik in het laatste deel, wanneer ik echt moe wou worden, toch een koud gevoel zou krijgen. Gelukkig is dat niet gebeurd. Ik had ook geen last van mijn handschoenen en heb ze daarom aangehouden." Toen de hazen uitstapten, moest Brinkman alleen verder. "Dat was mentaal een moeilijk moment. Ik was er zelfs een beetje boos over, haha. Toch kon ik versnellen. Het gaf mij veel motivatie dat ik andere vrouwen inhaalde. Uiteindelijk heb ik zelfs een negatieve split gelopen. Daar ben ik nog het meest trots op." De laatste kilometer beleefde de hardloopster van Voorschoten’97 in een roes. "Dat was zo gaaf. Iedereen was overal aan het juichen, speciaal voor mij. Dat is echt een onbeschrijfelijk gevoel. Ik kan wel zeggen dat op deze manier de laatste kilometer voor mij is gelopen in plaats van door mij.
Mathieu Hilgersom