Bezoek ook Landgoed Rosenburgh
AlgemeenTheehuis Jansland (open van dinsdag tot en met zaterdag van 10.00 tot 17.00 uur) kan het doel zijn van een bezoek aan Rosenburgh. Maar ook op de tijdstippen dat het theehuis gesloten is, is Rosenburgh een aanbevelenswaardig doel voor een ommetje.
Door Josée Nan
Voorschotenaren met kinderen weten Rosenburgh al te vinden doordat de kinderboerderij hier sinds enige jaren is gehuisvest. Het landgoed is populair bij Voorschotense honden en hun baasjes. Ook is Rosenburgh bekend bij de vissers van de Voorschotense Visserij Belangen (VVB), die hier soms meer dan tien kilo wegende karpers uit het water halen. En nu is het door de thuiswerkers ontdekt die het huis ontvluchten voor een frisse neus. De gemeente Voorschoten kocht het landgoed in het midden van de vorige eeuw van de toenmalige eigenaar, W.A.A.J. Baron Schimmelpenninck van der Oye om er een begraafplaats te realiseren. Het landgoed inclusief begraafplaats zijn in beheer bij de afdeling Fysieke Leefomgeving van de gemeente. Rinze Hofman is er als medewerker van de bos- en bomenploeg met regelmaat aan het werk en ook in zijn vrije tijd loopt hij er zijn rondje. Als geen ander kan hij de argeloze wandelaar wijzen op wat er op het landgoed aan natuur is te bewonderen en weet hij wat er nodig is om die natuur te behouden.
In deze tijd van het jaar vallen de sneeuwklokjes op. Op sommige stukken heeft zich een wit tapijt gevormd. Als de sneeuwklokjes op een voor dit bolgewas goede plek staan, vermeerderen de bolletjes zich. Op Rosenburgh is dit duidelijk het geval. Rosenburgh werd door de voormalige eigenaren gebruikt voor het hakhout. Rondom boerderijen en landhuizen was er een zogeheten geriefbos waar kon worden gekapt om de ovens en de haard te stoken. Het hout werd ook gebruikt voor gereedschap, afrasteringen en manden. Dat vroeg om bomen die snel groeien zoals essen, wilgen, elzen en berken. Ze werden gekapt en liepen daarna weer uit. Dat is te zien aan lage stammen die zich splitsen. Op Rosenburgh vind je afgekapte stammen waar geen leven meer inzit. Rinze vertelt dat het gaat om zieke essen. De essentaksterfte is een agressieve schimmelinfectie die in heel Nederland voorkomt en niet is te bestrijden. Het enige wat kan worden gedaan is de zieke bomen kappen en vervangen door een andere soort. Op Rosenburgh worden o.a. iepen en berken aangeplant.
Ook de wilgen, elzen en berken worden regelmatig geknot, gekapt of teruggesnoeid. Dit moet gebeuren om het karakter van het geriefbos te behouden. Te veel blad aan de boom betekent dat er op de grond weinig aan natuur te beleven is. En juist die sneeuwklokjes en later in het jaar de narcissen, de bosanemonen, de lelietjes van dalen en de voorjaarszonnebloemen maken een ommetje door Rosenburgh zo bijzonder. Na het kappen, knotten en snoeien is het werk nog niet gedaan. Het hout wordt afgevoerd om versnipperd te worden of het wordt verzameld in een takkenwal of houtril, ideale plekken voor vogels en andere dieren om zich in te verstoppen. Waar veel is gekapt moet ervoor worden gewaakt dat ongewenste begroeiing (braam bijvoorbeeld) het overneemt. Vroeger was het landgoed ‘ten gerieve’ van de baron en zijn voorgangers, nu van alle Voorschotenaren, jong en oud. Rinze en zijn collega’s doen het werk met plezier. Voor de wandelaars mét hond hebben ze wel twee puntjes van aandacht: laat de hond geen kuilen graven en doe de poep in het daarvoor bedoelde
zakje.