Het geel-groene hart van Pieter en Baukje van Dijken
Wie wel eens op de website van Voorschoten ’97 kijkt, weet dat er afgelopen jaar al aardig wat leden van de club geïnterviewd zijn over hun geel-groene hart voor de mooie club. Onlangs voelden we het echtpaar Pieter (voorzitter) en Baukje (erelid) van Dijken hierover aan de tand.
Zowel Pieter als Baukje hebben hun sporen verdiend bij de club.
Voor Baukje begon het eind jaren ’80 als secretaris bij SV Voorschoten, één van de voorgangers van Voorschoten ’97. In 2001 stopte zij met het jeugdbestuur en werd zij benoemd tot het eerste (en tot nu enige) vrouwelijke erelid. Pieter kwam in beeld toen de aanleg van de RijnlandRoute dwars door de hoofdvelden dreigde te gaan lopen en de club in financiële moeilijkheden verkeerde. Hij nam zitting in de Raad van Toezicht. In 2019 werd Pieter interim-voorzitter en afgelopen zomer is hij voor drie jaar herkozen als voorzitter. “Een club met bijna 1900 leden is te groot om alleen te besturen. Je hebt goede mensen nodig en je moet vertrouwen hebben en krijgen”, aldus Pieter. Samen met het bestuur richt hij zich nu op opgaven voor de toekomst.
Wat de ambitie is? Pieter: “Een club zonder ambitie heeft geen toekomst! De ambitie moet wel passen bij de ziel van de club. We zullen er met ons allen voor moeten zorgen dat er de komende 25 jaar nog steeds gevoetbald en geatletiekt kan worden. Daarom is er aandacht voor renovatie van de accommodatie, de velden, de atletiekbaan en de gebouwen. Een andere opdracht voor de toekomst is ervoor te zorgen dat we een fatsoenlijke club blijven en er eensgezindheid is over waar je als club naartoe wilt en wat voor club je wilt zijn. Die visie ontwikkelt zich nu in de richting dat we primair een amateurvereniging zijn met een grote jeugdafdeling waarin ruimte is voor elk jeugdlid om zich te ontwikkelen naar vermogen. Dat betekent wel dat je je talenten wat te bieden moet hebben en daar de goede trainers bij moet zoeken. Ook het vrouwenvoetbal zal op een hoger plan gebracht worden. Dat alles vraagt ook om technisch beleid dat ingebed is in de vereniging. Er is nog een boel te doen, maar uiteindelijk is het plezier in het spelletje het belangrijkst!”
En wanneer maakt hun geel-groene hart een sprongetje? “We zijn trots op de vele vrijwilligers die de handen uit de mouwen steken voor de vereniging. Zeker ook in coronatijd: de kracht van deze club is dat mensen opstaan en zorgen dat er zoveel mogelijk getraind kan worden.”