Boeiende verhalen van Wassenaarse schrijvers
Het was een uitverkochte zaal afgelopen zaterdag in de filmzaal van de Wassenaarse bibliotheek. En dat was meer dan terecht, het was een zeer interessante middag met boeiende en aangrijpende verhalen van drie Wassenaarse schrijvers. Het thema van deze middag was ‘Wassenaarse families en de oorlog’. Na afloop sprak iedereen vol lof over alle verhalen. De middag was georganiseerd door initiatiefnemer Harry Vogels samen met Hanneke de Waal van de Wassenaarse bibliotheek. De organisatoren hadden Ellen Klaver gevraagd de hele middag te leiden, zij stelde iedere keer heel gepaste vragen in een interview met de schrijvers.
Door John Schrader
Nadat de deuren opengingen en iedereen zijn of haar plekje had gevonden, was om half twee eerst het woord aan burgemeester Leendert de Lange. Hij sprak over het mooie thema van deze middag en de grote waarde hiervan voor velen. De burgemeester gaf aan hoe belangrijk het toch is niet te zwijgen over deze oorlogstijd, maar juist door te gaan met het opschrijven van al de verhalen. Hij erkende ook dat dit niet altijd makkelijk is en soms ook heel lastig en confronterend kan zijn. Daarom ook een extra pluim aan deze Wassenaarse schrijvers; hun boeken en verhalen zorgen voor verbinding en geven een goed beeld van Wassenaar in oorlogstijd.
Hierna volgde een uitleg van Jitske Kingma; zij was namens uitgeverij Elikser uit Friesland gekomen en vertelde vanuit haar eigen ervaring hoe zij met mensen sprak over belevenissen in de oorlog.
Vervolgens was er het interview van Ellen Klaver met Elly Hermsen. Elly is de schrijfster van het boek ‘En toen waren er zeventien’. In het animerende gesprek werd door Elly verteld over het gezin waaruit zij komt, met maar liefst zeventien kinderen. Het boek gaat vooral over haar zus Ria, het vierde kind, die eigenlijk het hele gezin verzorgde en draaiende hield.
Na de indrukwekkende woorden van Elly die van plan is nog een boek te schrijven, nam Peter Knijnenburg plaats op de stoel naast Ellen Klaver. Met Peter werd gesproken over zijn twee boeken ‘Toen hun jeugd stopte’ en ‘De rooie buurt’.
Aan het laatste boek heeft ook Maarten Kerkvliet een bijdrage geleverd. Het boek vertelt over de grote gezinnen met veel kinderen, wonend in vaak kleine huisjes. Het boek geeft veel herkenning en was en is een groot succes. Peter vertelt ook met veel trots dat ruim 6000 euro van de opbrengst naar de stichting Dinka in Tanzania ging, een mooi project van Wassenaarse Kimberly Zandvliet; verder bleek het Oostdorp ook veel muzikale talenten te hebben.
Peter werd verder gevraagd naar zijn boek ‘Toen hun jeugd stopte’; een boek dat Peter niet van plan was te schrijven. Na viereneenhalf jaar was het boek toch af, met wat hulp van toenmalig burgemeester Hoekema. Mede dankzij hem had Peter met 34 Wassenaarders gesprekken met vaak boeiende verhalen. Verhalen over bijvoorbeeld de vader van Guus van Barneveld die gemeenteambtenaar was maar door de burgemeester werd verraden. Peter heeft veel speurwerk kunnen doen in het gemeentearchief en daar ook veel informatie kunnen vinden.
Na de pauze met een heerlijke kop koffie of thee, was het woord aan Harry Vogels. Hij schreef het boek ‘Schaamte en trots in Wassenaar’. Harry schreef het boek over zijn opa, die een NSB’er was. Binnen de familie werd er nauwelijks over gesproken. Zijn opa was postbode en zat ook in de gemeenteraad. Zijn opa werd in 1940 lid van de NSB, hoewel je als rijksambtenaar eigenlijk geen lid kon worden. Harry vertelt zo over de schaamte voor zijn opa, maar ook over de trots op zijn vader die zich tegen zijn opa verzette. Toch geeft Harry aan dat zijn opa geen gekke dingen heeft gedaan, bij de bevrijding werd opa wel gearresteerd. Opa kon de straffen eigenlijk niet goed verwerken, Harry vertelt aan Ellen en de zaal dat er eigenlijk dus alleen maar slachtoffers waren!
Tenslotte vertelde schrijfster Lenie Degen van de werkgroep ‘Herkenning’ nog over haar boek ‘Versteende stilte’. Een indrukwekkende, boeiende en soms emotionele middag kwam zo ten einde. Een middag met verhalen van drie plaatsgenoten die van begin tot eind meer dan de moeite waard was. De aanwezigen raakten ook na afloop niet uitgepraat en ook bij het schrijven van dit artikel kom ik eigenlijk nog tijd en woorden te kort. Voor mensen die er niet bij konden zijn; de boeken zijn nog te koop en zijn een aanwinst voor ieder Wassenaars huis!