KBO op de Sentimentele toer…
Wassenaar is een sterk vergrijzend dorp. Er zijn veel inwoners die de leeftijd van zeventig jaar ruim hebben overschreden. Door de uitbraak van een thans bekend virus kwamen veel mensen de deur niet meer uit. Isolement en eenzaamheid lagen op de loer. Maar gelukkig zijn er organisaties zoals de WASBO, PCOB en KBO die regelmatig contact onderhouden met hun leden door middel van het houden van bijeenkomsten om de eenzaamheid bestrijden. Ons dorp kent vele vitale en actieve senioren die de bijeenkomsten van een van de drie bonden bijwonen.
Afgelopen week organiseerde de KBO een muzikale middag in het Huis van de Toekomst (de kantine van voetbalvereniging Blauw-Zwart). De middag was niet alleen bestemd voor KBO-leden maar ook voor hen die geen lid zijn. Daarvoor gold wel een ‘kleine’ vergoeding van € 5,-. Men kreeg er veel voor terug: een kopje koffie; een pauzedrankje en twee bitterballen.
Dat was nog niet alles die middag. Er was entertainment verzorgd door de Golden Oldies. De drie dames zongen de sentimentele liedjes (Reisje door de tijd) ‘Als op het Leidseplein’, ‘Bei mir bist du schön’ en ‘Don’t sit under the Apple tree’ werkelijk voor wat ze waard zijn en dat was niet niks ondanks een zeer matig gevulde kantine! Trea, Pien en Mariske, de drie zangeressen, zongen juist deze middag zo zuiver mooi, dat de rillingen over het lijf liepen en dat gebeurt bij mij niet vaak (bij onder andere Yesterday van The Beatles maar ook bij het o zo gevoelige Ons Dorp – driestemmig gezongen). Een extra dimensie aan het optreden werd gegeven door een heldere uitleg van het lied dat gezongen ging worden.
Ik zeg niets te veel als ik zeg: Jammer dat u er niet bij was, u heeft veel, heel veel gemist. De loterij, verzorgd door Ben Gerse, was er een met juweeltjes van prijzen. De barbezetting van het Huis, door Ad, Herman en Rob, werd in dankbaarheid aanvaard. Bijzonder jammer dat de belangstelling voor het bijwonen van een muzikale middag voor de ouderen zeer te wensen overliet. Juist nu er zo’n behoefte is om er even uit te zijn, hebben velen die gelegenheid voorbij laten gaan.
Tekst: Peter Knijnenburg