Schuimmarcheerders

Afgelopen week waren de omstandigheden weer ideaal. Een paar dagen van harde noordwestenwind en hoge golven zorgde op sommige plekken voor meer dan een meterdikke schuimlaag op het strand.

Dit zeeschuim is geen teken van vervuiling. Het is natuurlijk verschijnsel dat we vaak zien in april en mei. Als je met je voeten door het zeeschuim waadt, loop je door een gigantisch kerkhof van slijmalgen. De bruine slijmalg om precies te zijn. Voor een algje dat je met het blote oog niet kunt zien, weet die een flinke indruk achter te laten. Dat komt omdat hij met héél veel soortgenoten is. 

In het voorjaar, wanneer de temperaturen stijgen, is er een massale groei van eencellige algen, ook wel algenbloei genoemd. Wanneer deze eencelligen afsterven, worden hun eiwitten afgebroken en opgeklopt tot een soort zeepsop door de golven. Het schuim drijft op het water en een aanlandige wind blaast het richting het strand. Vooral bij harde wind kan er genoeg schuim ontstaan om het hele strand te bedekken. Het is dan ook niet verwonderlijk dat dit fenomeen in het buitenland wordt beschreven als de ‘cappuccino coast’.

De kitesurfers van de Wassenaarse Surfvereniging die de kou trotseerden om van het spectaculaire weer te genieten, moesten dus eerst marcheren door een dikke schuim laag om bij het water te komen. Een loopje van tien meter door een stinkend en plakkerig goedje, dus na afloop alles goed afspoelen.

Totaal ongevaarlijk? We hebben 4 jaar geleden in Scheveningen gezien wat er kan gebeuren wanneer het schuim niet kan verwaaien en zich ophoopt. De verslagenheid in de surfwereld was en is nog steeds groot door de dood van vijf jonge levens.

Gelukkig heeft ons strand geen strekdammen, pieren of andere obstakels. Hierdoor zorgt het schuim voor grappige taferelen en kunnen we vrijuit genieten.

Tekst en foto: Hans Rader.